“Mijn vlakke land”, zingt Jacques Brel. Van al dat moois dat hij aanhaalt, hebben 22 bewoners van Hof ter Clipsen reeds op weg naar hun vakantiebestemming, volop kunnen genieten.
Het vakantiedomein “Ter Helme”, op de grens van Oostduinkerke en Nieuwpoort, ligt met de voeten in de Karthuizerduinen, op amper 700 m van de zee. Het is een trekpleister voor jong en oud in alle seizoenen. Met de dichtbijgelegen parking, ruime studio’s/appartementen en rollator-vriendelijke accommodatie is het er zeer aangenaam verblijven.
Inchecken, valies uitpakken en dan richting zelfbedieningsrestaurant.
Wie niet wenste te rusten, trok er daarna op uit. Maar het werd een uitje vol obstakels, zeg maar een “net niet”-namiddag.
De meeste dames zochten de winkelstraat op waar ze winkel in en winkel uit liepen maar “net niet” het geschikte kledingstuk vonden.
Voor enkele heren die aan de oude jachthaven een lekker biertje zouden gaan drinken, liep het fout af. Alle drankgelegenheden waren “net niet” open. Dan maar naar de vogel-kijkhut gewandeld waar een ijsvogel “net niet” op hen had gewacht om op de foto te kunnen.
Drie sportievelingen hadden gepland om via het natuurreservaat naar zee te trekken maar wegens mobiliteitsproblemen zijn ze er “net niet” geraakt. Toch blij dat ze op de terugweg 2 reigers en vele konijnen hebben gespot.
Resultaat: Iedereen had een flinke portie gestapt en belandde moe terug in het vakantiehuis waar een aperitiefje en een warme maaltijd hen deed opfleuren
Na het ontbijt ging het dinsdag naar de kaai in Nieuwpoort om in te schepen op de “Yzer-Star” die ons naar Diksmuide bracht. De felle, frisse wind belette velen om naar het dek te gaan maar ook van binnenuit konden we rustig genieten van het water, de vele eendjes aan de kant en de mooie landschappen rondom. Aan boord zijn we ook verwend met een lekkere koude schotel.
Rond 13u legden we aan in Porta Dixmuida en brachten een bezoek aan de IJzertoren. Hij is in de eerste plaats een herdenkingsmonument voor de Vlaamse gesneuvelden van de 1ste Wereldoorlog maar hij staat tegelijk ook symbool voor de aan de IJzer ontstane wil tot meer politieke verzelfstandiging van Vlaanderen.
De 22 verdiepingen van de IJzertoren zijn ingericht als een museum over Oorlog, Vrede en Vlaamse ontvoogding dat sinds 1998 deel uitmaakt van het Vredesmusea-netwerk van de Verenigde Naties. Enkel onze moedige Noël Danneel bereikte het dakterras op 84 m hoogte waar hij een uniek panorama over de hele WO1-frontstreek voorgeschoteld kreeg.
Tijdens de 2u durende terugvaart naar Nieuwpoort zijn er bij een tasje koffie vele herinneringen opgehaald, moppen verteld en heeft Paul De Beule zich zelfs aan een paaldans-act gewaagd. Tot groot jolijt van iedereen.
Woensdag 24/9 werd een zeer gevarieerde dag.
Voor 10u vertrokken we al naar de Moeren (deelgemeente van Veurne), een klein landelijk polderdorpje dat welbekend is bij de wielerliefhebbers.
Richting Noord-Frankrijk was het oogsten van de enorme velden aardappelen en maïs volop aan de gang.
In Hondschoote hebben we 2 staakmolens te zien gekregen. De “Noordmeulen”, die de oudste molen van Europa zou zijn, werd gebruikt tot 1959 maar verkeert thans in staat van verval. De “Spinnewynmolen”, ook de “Molen van de Overwinning” genoemd, werd in 1993 gereconstrueerd om de 200ste verjaardag van de Slag van Hondschoote te herdenken. Het is een typische Vlaamse staakmolen met een zandstenen molensteen om het graan te malen.
Op het pittoreske dorpsplein staat de Sint-Vaastkerk, een typische Vlaamse hallenkerk met 3 beuken met dezelfde hoogte, lengte en breedte, die dateert uit de 16de eeuw. Pronkstukken zijn o.a. de biechtstoelen (uit 1635 en 1650), de preekstoel (uit 1755), mooie retabels en de huidige beiaard met 61 klokken.
In Estaminet Blauwershof, een authentieke West-Vlaamse herberg met een echte dorpssfeer, hebben we streekgerechten geproefd.
Dan zetten we onze weg verder naar het Hopmuseum in Poperinge waar we een ontdekkingsreis maakten door de hop- en bierwereld in de Westhoek. We leerden er over de geschiedenis van de teelt, oogst en verwerking van de hop afgewisseld met filmpjes over hoe het er aan toe gaat op de boerderijen en brouwerijen. Er worden ook meer dan 2500 verschillende Belgische bieren getoond.
Op de laatste dag bezochten we het Nationaal Visserijmuseum in Oostduinkerke dat gewijd is aan de kustvissers en aan hun lange, fascinerende geschiedenis. Maar er wordt ook gekeken naar de uitdagingen waar de vissers vandaag voor staan en wat de toekomst brengt.
In de aquaria zwommen vele soorten Noordzee vissen, net als andere zeedieren, terwijl potvis Valentijn op afstand te bewonderen was.
Met een VR-bril waande je je echt op een vissersschip waar je alle activiteiten kon volgen.
Een heel interessant museum waar je uren kunt rondlopen!
’s Middags sloten we onze reis naar zee passend af met een heerlijke visschotel in “Ter Helme”.
Iedereen keerde tevreden terug naar Hof ter Clipsen. Het weer was ons gunstig gezind geweest. De uitstappen waren boeiend en toch niet te vermoeiend. Het verblijf was schitterend en de maaltijden prima. Er wordt zelfs voorgesteld om “Ter Helme” als uitvalsbasis voor onze volgende reis te behouden. Dat zegt veel!
Een dikke merci aan Marcel en Chris voor de prospectie en de organisatie!
En aan iedereen: blijf gezond en hopelijk tot onze volgende reis in 2026!
(Marleen Salembier)
